کانسارهای mvt، کانسارهای اپی ژنتیک، کم دما، استراتاباند از گالن، اسفالریت، پیریت و مارکازیت، همراه با دولومیت، کلسیت و کوارتز به صورت باطله در توالی‌های کربناته می باشند که در پلت فرمهای دارای تخلخل اولیه و ثانویه تشکیل می گردد.
رسوبات بروندمی Zn-Pb-Ag یا سدکس
کانساری که در آن لایه ها و ورقه‌های اسفالریت، گالن، پیریت، پیروتیت و به صورت محدود کالکوپیریت ، همراه یا بدون باریت در لایه‌های رسوبی دریایی اگزینیک آواری تشکیل شده است را ذخایر سدکس نام گذاری کرده اند. این رسوبات عموما به شکل طبقه بندی شده تا عدسی شکل هستند و ضخامت آنها از سانتی متر تا ده ها متر است. افق های متعدد ممکن است در فواصل چینه شناسی 1000 متر یا بیشتر نیز رخ دهد.
لاتریت و بوکسیت
این دسته از کانسارها به کانسارهای بازماندی معروف می باشند. كانسارهاي بازماندي به ذخايري اطلاق مي گردد كه در نتيجه انتقال و يا انحلال مواد غيرمعدني از كانسنگ اوليه تشكيل مي گردند. همان گونه كه قبلاً نيز عنوان گرديد، مواد رسوبى در نتيجه فرايندهاى مكانيكى يا شيميائى، انتقال يافته و دو مرتبه نهشته مي شوند.
کانسارهای پلاسری
برخي از كاني ها در مقابل هوازدگي پايدارند و در اثر هوازدگي سنگ ها و متلاشي شدن آنها، در توده خاك باقي مانده و يا توسط باران، رودخانه، باد يا امواج حمل، و در نقاطي ديگر ته نشست مي گردند. چنين تمركزهايي از كاني هاي آواري را پلاسر مي گويند.
طلا، مگنتيت، ايلمنيت، قلع، فلزات گروه پلاتين، كاسيتريت، كروميت، روتيل، مونازيت، روتيل، ولفراميت و الماس از جمله كاني هايي به شمار مي روند كه مي توانند تشكيل پلاسر بدهند. مهم ترين خصوصيت كان يهاي مذكور، مقاومت مكانيكي و شيميايي و وزن مخصوص بالاي آن ها مي باشد.
Posphates فسفات ها
فسفات رسوبی یا فسفریت سنگی است که حاوی حداقل 20% P2O5 باشد. بیشتر فسفاتها در سنگهای رسوبی به صورت آپاتیت یافت می‌شوند و اکثر فسفاتهای دنیا در سنگهای رسوبی قرار دارند. کانیهای آپاتیت در سنگهای رسوبی به سه صورت فلوروآپاتیت و هیدروکسی آپاتیت وکلر آپاتیت مشاهده می‌شوند. اگر نوع آپاتیت در سنگ قابل تشخیص نباشد آن را کلوفان collophane می‌نامند.
